„Учениците отидоа и го извршија она што им беше заповедал Исус:
ги доведоа магарицата и ослето, ги ставија врз нив своите облеки и Исус седна на нив.
Голем број луѓе ги постилаа своите облеки по патот,
други кршеа гранчиња од дрвјата и ги постилаа на патот.
А народот што врвеше пред Исус,
како и оние што одеа по Него,
воскликнуваа,
извикувајќи:
Спаси не сега, Сине Давидов. Благословен е тој што доаѓа во името господово.
Спаси не сега Ти, Кој доаѓаш од небесните височини“
Матеј 21, 6 – 9.
ги доведоа магарицата и ослето, ги ставија врз нив своите облеки и Исус седна на нив.
Голем број луѓе ги постилаа своите облеки по патот,
други кршеа гранчиња од дрвјата и ги постилаа на патот.
А народот што врвеше пред Исус,
како и оние што одеа по Него,
воскликнуваа,
извикувајќи:
Спаси не сега, Сине Давидов. Благословен е тој што доаѓа во името господово.
Спаси не сега Ти, Кој доаѓаш од небесните височини“
Матеј 21, 6 – 9.
Што се случувало во деновите кои следеле, тие седум дена пред Пасха, во земјата на Хебреите, таму недге 33-тата година, кога во Рим „имперувал“ Тибериј? Беседи, молитви, „тајни вечери“, завет, одрекување и солзи, кесе полно златници, судење и страдание. Ама, сепак, на крајот (или на почетокот): „Смртта со смрт ја победи“
Нема коментари:
Објави коментар