Перо од оној свет: Манијак во мантија

Петар Луковиќ е еден од најлуцидните српски интелектуалци кој е редовен колумнист во хрватскиот Ферал Трибјун. Неговата колумна во Фералд Трибјун е потпишана како „Перо са оног света“ и редовно предизвикува контраверзи не само во српската јавност туку и пошироко во балкански рамки. Петар Луковиќ, заедно со вонсерискиот Беба Поповиќ, брилијантниот Ненад Чанак, секогаш инспиративниот Свилановиќ и неколку други, важат за едни од најхрабрите српски интелектуалци, кои отворено ги „пеглаат“ сите аномалии и парадокси во српското општество.
Меѓу другото, предмет редовна критичка опсервација на Петар Луковиќ се националистичките позиции на СПЦ и нејзините владици, пред се црногорско - приморскиот владика Амфилохиј и врањскиот владика - педофил Пахомије; владици кои се заглавени до гуша во национал-шовинистичкиот филм.
Особено интересна и храбра е неговата последна колумна насловена како „Манијак у мантији“ во која Петар Луковиќ главниот акцент на својата луцидна критика го става на судскиот процес против врањскиот владика Пахомије и скандалозната ослободителна пресуда во врска со обвинението за педофилија. Имено, и покрај доказите - двајца свештеници кои сведочеле во корист на злоставуваните деца, изјавите на децата и сл._ судот во Врање го ослободилвладиката Пахомиј од обвинението.

Во продолжение следат делови од колумната на Петар Луковиќ во која се критикува судската одлука за ослобудувањето на Пахомије. За преводот на текстот од српски на македонски и за идејата за негово објавување на блогот Историја му благодарам на „један врло згодан момак у његовим 31 година живота. By the way среќен роџенден Фемо“ :)))


Перо од оној свет: Манијакот во мантија

„...Посебно воодушевувачко за една ваква матрица, сведочи завршетокот на судскиот процес против врањскиот владика Пахомије – обвинет дека со години, кога и да наоѓал слободно време меѓу молитвата за српско Косово и српска Краина – во православно – педофилско расположение тртел се што е машко, и тоа малолетно...

Ослободителната пресуда за Пахомије – чие цивилно име е Томислав Гагиќ – е логична политичка одлука да се заштити Манијакот кој што пред неколку месеци, запален од ерекција, шетал по Врање со д-р Воислав Коштуница, испраќајќи порака дека машките забавачиња можат да му ја попушат догорче – светоста во облик на млитав пенис.

Владиката Пахомије на судскиот процес тврдел дека не е виновен и дека аферата му ја подготвиле тајните служби на Албанија, Македонија и други земји (подвл. прев.), бидејќи тој работел за заштита на српските интереси на југот на Србија; што е всушност сензационално алиби: што повеќе анално продираш, се поголем си патриот на удар на известителните служби на кои што чмарната активност на другарот Пахомије им е примарна во борбата против аналниот тероризам! Ексклузивно ме трогна одбраната на Пахомије која што се држи на фактот дека поради природата на кривичните дела „не постојат непосредни сведоци и директни докази...“ Со метафизичкото образложение на судиката дека „постои одреден степен на основано сомневање, но не и степен на извесност дека осомничениот делата ги извршил“, особено генитално ме допре наводот дека „вештаците владиката Пахомије го оцениле како високо морална личност, која нема наклоност кон педофилија“.

Извесно е дека вештаците се членови на ДСС (Демократска странка Србије) и СРС (Српска радикална странка), бидејќи во нивниот анален светоглед нема место за следниве дилеми: патриотот својот полов орган го користи само за национален интерес, без оглед кој е метата – деца со гол газ, мртви лебеди, жив Лабус (потпретседателот на српската влада), дрвената фигура на патријархот Павле, колеги свештеници со убаво заоблено газе, или, пак, самиот Претседател на Владата, кој што во своите тикови има нешто од детската палавост, наклонет на блудна чедност.

... Translated on хрватски: се додека тртиме деца – за Србија има надеж!“